- yarıyumulu
- sif. Tam yumulu olmayan, azacıq yumulu. Yarıyumulu göz. – Nadir . . gözünü yarıyumulu z., yarıaçıq saxlayıb . . Aya tərəf baxmağa başladı. B. T..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
gözüqıpıq — sif. 1. Gözləri tam açıla bilməyən, gözləri yarıyumulu olan. // Kirpiklərini tez tez döyən, gözlərini tez tez qırpan. 2. məc. Hər şeydən qorxan, səksənən, diksinən; qorxaq, cəsarətsiz. <Dəmir:> Xofludu, – dedi. – Yetim olub, gözüqıpıq olub … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözüqıpıqlıq — is. 1. Gözlərin tam açıla bilməməsi, yarıyumulu olması. // Kirpiklərini tez tez qırpma xasiyyəti. 2. məc. Hər şeydən qorxma, səksənmə, diksinmə; qorxaqlıq, ağciyərlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıpıq — sif. Yarıörtülü, yarıyumulu, tam açıq olmayan (göz haqqında) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süzgün — sif. Yarıaçıq, yarıyumulu. // Nazqəmzəli, nazlı, qəmzəli göz, baxış haqqında. Sallanıb sallanıb özünü öymə; Elə süzgün z. baxıb qəlbimə dəymə. A. Ə.. <Xəyyam:> Sərpildi alov ruhuma süzgün baxışından; Sarsıldı bütün mənliyim, ey afəti dövran … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zığlı — sif. 1. Palçıqlı, lehməli, bataq, bataqlıq. Küçə zığlı idi, <Nemətullayev> yeridikcə sürüşürdü. S. R.. Zığlı dərəciklər quruyub yaşıllaşırdı. M. İ.. 2. Qatı, qəliz. Bu qoyun yaxşı zığlı süd verir. 3. Kirli, çirkli. Kaştan keçəlləmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti